Χαρτοκιβώτια μεγάλα
μ΄ εφτά μποτίλιες γάλα
αποβραδίς έξω τ΄ αφήνουν
και πίνουν, και πίνουν
στης νύχτας τις κλειστές τις πόρτες
του ύπνου φύλακες κι ιππότες !
Σκορπίζουνε χιλιάδες βέλη,
κοιμήσου και να μη σε μέλει...
στα δάση μέσα τ΄ ουρανού
είναι ό,τι βάζεις με το νου.
Χαρτοκιβώτια μεγάλα
γεμίσανε τη σάλα
μ΄ έξι σπαθιά κι ένα βαπόρι,
μικρό μου αγόρι,
με ναύτες και με καπετάνιο
που πλατσουρίζει μες στο μπάνιο,
Μα η θάλασσα έχει γίνει μέλι
κοιμήσου και να μη σε μέλει...
στα δάση μέσα τ΄ ουρανού
είναι ό,τι βάζεις με το νου.
