Το πουκάμισο στο δέντρο

Πάντα επάνω σου γέρνω και ανασαίνω,
με τη σκέψη σου κάνω δέηση στο θηλυκό.
Στην τριγωνική σου αγκαλιά φωλιάζω
να γευτώ τη γλύκα την ερωτική.

Πάντα μαζί σου περπατώ τον κόσμο,
βήμα βήμα στα μέρη που αγάπησες.
Γκρίζα σαν ανάμνηση
φωτεινά σαν το μέλλον.

Απόψε είχε αεράκι πάνω στη γέφυρα
που ενώνει το μαγικό νησάκι
με τον πολυπρόσωπο ηπειρωτικό κόσμο
και μύριζε πολύ έρωτα.

Σου έχω πει να προσέχεις πού πετάς
το τζιν σου πουκάμισο
όταν την ώρα του πόθου τραβάς
όλα μαζί τα μεταλλικά κουμπιά του.

Τώρα φύτρωσε στα κλαδιά του δέντρου
και εκεί θα μείνει, στο παράθυρό μου,
να ζεσταίνονται τα δυο γατιά
που ερωτοτροπούν κάθε βράδυ.