Φυσική επιλογή

.
Είμαι ο νοσταλγός
των περασμένων πολιτισμών
που μίλαγαν για δάση και πουλιά
και νύμφες
ο αθεράπευτος ρομαντικός, ο αναχρονιστής
ο παρελθοντολόγος
αυτός που είναι ταγμένος να χαθεί
με ό,τι δεν προσαρμόζεται στην πορεία
της εξέλιξης των ειδών
με ό,τι κλαίει για κάθε τι που χάνεται.

Έχυσα ένα δάκρυ για κάθε κομμένο δέντρο
για κάθε καρέκλα που διώχτηκε
από την παραλία του Πειραιά
για κάθε ισοπεδωμένο βραχάκι
της Καστέλλας.

Για το Ρολόι που γκρεμίστηκε
και για την αγορά
που κάποτε θα γίνει κι αυτή πολιτισμένη
όπως τα πάρκα τ΄ αποστειρωμένα
με το γρασίδι πλαστικό.

Είμαι αυτός που θα μείνει πίσω
που σίγουρα δεν θα επιλεγεί
από τη Φύση
των ηλεκτρονικών σας εγκεφάλων.

Μα πριν πηδήσω μοναχός
από τον εικοστό τέταρτο όροφο
του πρώτους σας ουρανοξύστη, Αθηναίοι,
θα σας αφήσω μια κραυγή για ενθύμιο
να σας κρατάει συντροφιά για το ταξίδι.
Το μαζικό ταξίδι των προσαρμοσμένων.