Αύγουστος

Σκορπάει το κλήμα γύρω τους χυμούς του,
τρυγούν μέσα στ΄ αμπέλι τα σταφύλια
κι απ΄ τη γερτή του μπαλκονιού μας γρίλλια,
μέσα στ΄ απομεσήμερο του Αυγούστου,

η μυρουδιά του πατημένου μούστου
στην κάμαρά μας μπαίνει την ανήλια,
κ΄ ηδονικά χαϊδεύει μας τα χείλια.
Το κλήμα με τους ώριμους καρπούς του

τριγύρω μας απλώνει πονηρά
τη μέθη με τα φλόγινα φτερά…
Δε φταίμε εμείς, αν μέσα στις καρδιές μας

ξυπνούν αμαρτωλές οι επιθυμιές μας…
ζεστό τ΄ απομεσήμερο του Αυγούστου,
μεθυστικιά κ΄ η μυρουδιά του μούστου.