…όταν ο ήλιος έχοντας βασιλέψει πια, η σελήνη μ' ένα κόκκινο θάμπος ξεπροβάλλει * όλα τ' αστέρια γύρω της να εξαφανίσει, κι ένα φέγγος απλώνει ως πέρα στ' αλμυρό το πέλαγος και στους αγρούς με τα χιλιάδες άνθη * τότε που η δρόσο λαμπερή σταλάζει, ζωντανεύουν τα ρόδα και το τρυφερό μυρώνι και το ζαμπάκι με τη δυνατή ευωδιά…
Μεταγραφή: Ο. Ελύτης
