Μου είπαν ότι χρωστάω ένα ποίημα
τους απάντησα ότι δεν σε χαρίζω.
Μου είπαν ότι πρέπει να αντισταθώ
τους απάντησα ότι η ασπίδα μου είσαι Εσύ.
Η ζωή είναι έξω, μου αντιγύρισαν.
Το ξέρω, τους είπα, έξω με περιμένεις.
Σου πρέπει χρώμα και κίνηση, επέμειναν.
Είναι ζωγράφος, το ξεχάσατε;
Σου χρωστάω ένα διήγημα.
Στίχους φτιάχνεις εσύ.
Διαβαίνεις με τα λόγια σου
ό,τι με αποτελεί.
Κοφτά, χωρίς περιστροφές,
σου γράφω λόγια σε αράδες.
Να μοιάζουν με στίχους
αγάπης λόγια.
