Τομή στο Χρόνο

Απ΄ τη στιγμή που αρνήθηκε τον έρωτά μου
αδέσποτος γερνάει ο χρόνος
Λένε πώς δεν θυμάται ούτε την πρώτη μας φορά
Σβήνει από έπαρση μες στο παρθένο σώμα του.

Απ΄ τη στιγμή που αρνήθηκε τον έρωτά μου
ο χρόνος
στις ώρες μου το γήρας δεν κυλά
Μόνον εξωτισμός μιας επανάληψης
Μονότονοι άσωτοι ρυθμοί
Έκταση της στιγμής.
Στη χάση του Παρθένου
Το Παρθενικό
Ως δωρεά αναπάντεχη μου δόθηκε
το βλέμμα που έψαχνα
Αειθαλές και Γόνιμο
όπως ενός τυφλού ή του βρέφους.

Απ΄ τη στιγμή που αρνήθηκα τον έρωτα του χρόνου
Ο Έρωτάς μου Διήρκησε και Διαρκεί.