25.10.09

Ενθύμηση



Οδύνη στην κόγχη των φιλιών
ιριδίζει θλίψη αχνοφέγγοντας.

Βαρύ το τίμημα:
εστέρεψε το δάκρυ
κι ο μέσα πόνος απλώνεται.

Μισοκρυμμένη παιδιαρίζεις,
μέλλουσα χαρά.

Απ΄ τα βάθη ανοχύρωτων πόθων,
μυστική ηδονή,
σιμώνεις για να πληρωθείς.

-Η ανάγκη πλανεύει αιώνια.-

Θάλλει η τέρψη
κυοφορώντας
άρωμα του σύμπαντος.