-
Αν δεις τ΄ αστέρι του γαλάζιου ουρανού
στο χάος της πικρής ζωής να σβιέται,
κάνε φτερά και πέταξε μαζί του
ή άστο δεν είναι κάτι που κρατιέται.
Αν στ΄ άσκοπο της ζήσης σου ταξίδι
δεν βλέπεις παρά νούφαρα σπασμένα,
βόλτα στο άθραυστο ποτήρι της καρδιάς
και μη τ΄ αφήσεις να χαθούν μαζί με σένα.
Αν στη συμβατικότητα του ψεύτικου καιρού σου
τ΄ όνειρο γίνεται ρημάδι και γκρεμιέται,
πίσω μην κάνεις, μπρος προχώρησε χωρίς συμβιβασμούς,
δεν είναι η ελπίδα σαν τον πόνο να ξεχνιέται.
Αν στο θολό το τζάμι, έξω που κοιτάς,
μια πεταλούδα έρθει και τσακίσει τα φτερά της,
σκύψε δειλά, πάρτην στο χέρι, φίλησέ την,
μα μην ακολουθήσεις την καρδιά της.
Αν νοιώσεις της μικρής βαρκούλας το πανί
απ΄ τ΄ αγριοβόρι και το κύμα να χτυπιέται,
μη φοβηθείς, μπορεί απ΄ τα λείψανα να ιδής
κάποιο γαλάζιο περιστέρι να γεννιέται.
