Αγαπημένος ο ύπνος, κι όσα παίρνει, χωρίς πληγή, πικρό σημάδι, βία, σκεπάζοντας τα ίχνη, τις φωνές, αίμα νυχτερινό, σκοτάδι που άπλωνε.
Κατακλυσμός μιας άνοιξης δαιμονικής, σαν καταδίωξη που τελειώνει σε ποτάμιες όχθες, γλυκό λαχάνιασμα, σιωπή, ο παφλασμός,
κι αγαπημένα πλέκει, αγαπημένος, με το σφιχτό νερό του από παντού,
σαν τόπος χλοερός σκιάζοντας.
