26.2.10

Ντεκαφεϊνέ




Προσβεβλημένη βαριά από π-ιό που καταλήγει σε νόσο σπάνια πλην ιάσιμη


Απόψε με κέρασες καφέ
αντάμα στη χαρά μου
στη νύχτα έκανες σεφτέ
να στρώσει τα όνειρά μου.

Είδες πώς σε κοίταζα
σα να ΄μασταν μονάχοι
και σίγουρα σου θύμιζα
πως είμαστε μονομάχοι.

Και ύστερα σαν έφευγα
σε είδα να σωπαίνεις
και μόλο που δεν έκλαιγα
ήθελες με συντροφεύεις.