Γύρισες γρήγορα
και ήθελα να γράψω
στίχους που ξεκινούν
με ένα θριαμβευτικό
ωμέγα.
Θα έχεις προσέξει
την ομοιότητά τους
με ρούχα που φωνάζουν
μπαούλο.
Έφερες χαρά
σε βαλίτσα γεμάτη
φερμουάρ
έτοιμα να ξετυλιχθούν
στον πρώτο αναστεναγμό.
Θα έχεις διαπιστώσει,
την ασημαντότητά της
όταν στερείται
ανοιγμάτων.
Στάσου έτσι
να σε χαρώ.
Ξέρεις πώς.
