2.11.10

Ανδρικοί αφορισμοί



Δεν υπάρχει μια στιγμή διαφορετική˙ υπάρχει άλλη μια στιγμή.

Το μονοπάτι που ανεβαίνει είναι το ίδιο μονοπάτι όταν κατεβαίνει.

Αυτό που μου ανήκει, ποτέ δε θα 'θελα να το πάρω στα χέρια μου.

Άμα λες καλούς μόνο τους καλούς, τότε ποιος εσένα θα σε πει καλό;

Μην μπαίνεις μπροστά στα μάτια σου. Άσε τα μάτια σου να βλέπουν.

Όποιος έχει δει ν' αδειάζουν τα πάντα, ξέρει και με τι γεμίζουν τα πάντα.

Ζούμε με την ελπίδα πως θα μπορέσουμε να γίνουμε μια ανάμνηση.

Τίποτα δεν είναι μόνο τίποτα. Είναι επίσης η φυλακή μας.

Μου μένει πάντα λίγη αφέλεια. Αυτή με προστατεύει.

Επειδή σ' αγαπώ, θα ήθελα, αν μπορούσα, να σε κάνω να πιστέψεις σε όλα εκείνα που εγώ έπαψα να πιστεύω.


Μτφρ. Ε. Χ. Γονατάς