31.1.10

Να με προσέχεις


Δεν θέλω κραυγή να βγάζει η ποίηση
μήτε κλάμα βουβό να την μουσκεύει.
Αρχέγονες μονάχα αιτιάσεις
που δεν βαρέθηκαν τον άνθρωπο
ορμητήριό τους να ΄χουν.
Κι εγώ να σου ψιθυρίζω σαν βραδινό
αεράκι του καλοκαιριού
ό,τι φοβάμαι να σου πω.
Κι εσύ μόνο να με προσέχεις.