19.1.10

Υποψήφιοι Μετανάστες Παρακαλώ Σημειώστε ή αλλιώς Τι Σόι Χρόνια Είναι Αυτά



.
Είτε θα περάσετε
αυτή την πόρτα,
είτε δεν θα την περάσετε.

Αν την περάσετε
υπάρχει πάντα ο κίνδυνος
το όνομά σας να θυμάστε.

Τα πράγματα θα σας κοιτούν δυο φορές
θα πρέπει να τα κοιτάτε κι εσείς
και να τ' αφήνετε να συμβούν.

Αν δεν την περάσετε
είναι πιθανό
να ζήσετε με αξιοπρέπεια

να διατηρήσετε τις απόψεις σας
να κρατήσετε τη θέση σας
να πεθάνετε γενναία

αλλά πολλά θα σας τυφλώσουν
πολλά θα σας ξεφύγουν
με τι κόστος, άραγε` ποιος ξέρει;

Η πόρτα η ίδια
Δεν υπόσχεται τίποτα.
Είναι απλώς μια πόρτα.
Μτφρ.: Δημήτρης Αθηνάκης



.
Υπάρχει ένα μέρος ανάμεσα σε δυο συστάδες δέντρων όπου το γρασίδι μεγαλώνει
επίμονα
και ο παλιός ανυπόταχτος δρόμος κομμάτια γίνεται από σκιές
κοντά σ΄ ένα σπίτι όπου γίνονταν συγκεντρώσεις, εγκαταλειμμένο απ’ τους
εκτελεσμένους
που εξαφανίστηκαν μέσα σ΄ ετούτες τις σκιές.

Περπάτησα ως εκεί μαζεύοντας μανιτάρια στις παρυφές του τρόμου, αλλά
ας μην κρυβόμαστε πίσω απ΄ το δάχτυλό μας,
αυτό δεν είναι ρωσικό ποίημα, αυτό δε συμβαίνει πουθενά αλλού παρά εδώ,
η χώρα μας κινείται εγγύτερα στη δική της αλήθεια και στο δικό της τρόμο,
στους μοναδικούς της τρόπους να οδηγεί τους ανθρώπους στην εξαφάνιση.

Δε θα σου αποκαλύψω πού είναι αυτό το μέρος, το σκοτεινό σύμπλεγμα των δέντρων
συναντά την ανεπαίσθητη αχτίδα του φωτός –
σταυροδρόμια κατακλυσμένα από φαντάσματα, παράδεισος από πεσμένα φύλλα:
ξέρω ήδη έναν που θέλει να τον αγοράσει, να τον πουλήσει, να τον εξαφανίσει.

Και δε θα σου πω πού είναι, οπότε γιατί σου λέω
έστω κι αυτά; Γιατί ακόμα ακούς, γιατί σε χρόνια σαν κι αυτά
το ν’ ακούς τουλάχιστον, είν΄ απαραίτητο
για να μιλήσουμε για τα δέντρα.
Μτφρ.: Χίλντα Παπαδημητρίου