18.1.10

Φωτιά

.
Όταν θα ξανάρθεις όλα θα είναι τα ίδια
και καλύτερα από τα ίδια.
Άλλα θα έχουν προστεθεί,
που θα ικανοποιούν την προσμονή.
Θα σου βάλω κι ένα πιάτο ακόμη,
άδειο, ν΄ ακουμπήσεις την κούραση.
Κι ένα ποτήρι θα σου προσφέρω
γεμάτο από χαμόγελα, να κρέμονται
από τα χείλη του.
Να καείς θέλω και να σου αρέσει,
στο ακίνητο σκηνικό της ζωής
να ξεπηδήσουν φλόγες.
Ω, μα ξέρω από τώρα πόσο
το περιμένεις.
Η φωτιά ήταν πάντα στο κρεβάτι σου
και στάχτη ποτέ δεν μάζεψες.