.
Από το κάτω πάτωμα
Με θέα προς τη γέφυρα των ξεχασμένων
Άχρωμο σκηνικό και παρ΄ ολίγο ανύπαρκτο
Το σώζει η ομίχλη γι΄ αυτός μη σκας
Στο μέλλον που μπορώ να δω
τη γέφυρα δεν θα περάσεις
Θα σε θυμούνται στο παρόν της εικοσαετίας
Για το μετά, προεβλέψεις και χρησμούς δεν εγγυώμαι
Άλλοι θ΄ αποφασίσουν για το πέρασμα
Εγώ από το δάπεδο της αποκάλυψης
γνέφω τα γεγραμμένα
Αυτά μου τρέμουν πως συμφωνούν
Και γίνονται μέσα στο χρόνο περασμένα
Λοιπόν μην ανησυχείς για το παρόν
Απόλυτη απ΄ το κενό ακινησία
Ελεύθερη από πλευράς σκοπού
Για την επόμενη δεκαετία.
