1.10.09

Εννιά και τέταρτο (φεγγαριού)



.
Κι όταν πλέον
δεν ακούγεται
παρά μόνο
του σφυγμού
ο κτύπος
να υλοτομεί
αντηχώντας
στον αιώνα
δρυμό,

ο χρόνος
ξετυλίγει
μήκος
αφύσικο
σαν βασιλικό
φίδι
στον ήλιο·

Θέλω ξανά
να οργίσω
τις αγέλες
των κυττάρων,
κυνόρυγχες
να σηκωθούν
και να δαγκώσουν

Κουράστηκα
να περιμένω
σε λέξεις
ολόλαμπρες
σαν παρεκκλήσια
και με τα μάτια
αδιάκοπα
να γνέθω
δέντρα.