Δες πώς συσσωρεύεται η κτίση
Κάτω απ' το βλέμμα του ανθρώπου.
Τι απομένει... Έν' απέραντο σεντόνι.
Τις άκρες του θα σηκώσει μονάχος.
Τον μπόγο θα φτιάξει της κατοικημένης γης,
Ακόμη και της στέπας και της θάλασσας,
Στον ώμο του θα τον φορτώσει
Και θα φύγει.
