Κανένας δε θα με μάθει
Τις επιθυμίες μου
Εκτός απ' την κραυγή μου
Εκείνη που αντηχεί
Ξημέρωμα
Στους θορυβώδεις δρόμους της πόλης.
Μιλάει πότε σε σένα
Αλλόκοτα
Μ' έναν υπόκωφο ήχο
Πότε σε άλλους
Τραυλίζοντας
Χωρίς λόγο.
Αυτό που απομένει
Είναι το σώμα μου
Ριγμένο άτσαλα
Πάνω στο στρώμα.
