Σε είδα χτες στο Σύνταγμα, Ιφιγένεια
Το πρόσωπο σου στενόμακρο φεγγάρι
Πίσω απ' τα κάγκελα του τρόλεϊ
Και ο λαιμός
Λαιμός του απελπισμένου κύκνου
Μέσα στο άδειο σκοτεινό νερό.
Τα πάντα έτοιμα για την ανώφελη θυσία
(έτσι κι αλλιώς η Ελένη κάποτε θα γύριζε)
Ύψωσα αργά το χέρι, και χαιρέτησα
Χάιδεψα με τα δάκρυα μου τα μάτια.
Τα κατάμαυρα μαλλιά,
Το σκοτεινό σημάδι πίσω στο λαιμό
Οι άλλοι, γύρω;
Μα άσ' τους αυτούς -
Σε είδα χτες στο Σύνταγμα, Ιφιγένεια,
Σε είδα μες στο δειλινό.
