Ξεφύλλισμα

Τις νύχτες βάζω τ΄ όνειρο σ΄ ένα βιβλίο
ν΄ ανακατευτεί με τα ξένα γραφτά
να βάλει νου και να συμμορφωθεί.
Όπως ακριβώς πρέπει.
Εκείνο με πείσμα κρατά τη μεγαλοσύνη του
κι όταν ξημερώσει βρίσκω τα γράμματα
έξω από τις σελίδες, καθισμένα γύρω του
σαν νήπια στο μεγάλο θέατρο.
Δεν ξέρω αν με βλέπεις όταν διαβάζεις.
Δεν ξέρω αν με βλέπεις καν.
Κάποια μέρα θα σου στείλω
όσα πέρασαν κι όσα περιμένω ακόμη.
Και τότε θα καταλάβεις πώς έμαθα
να λογαριάζω το χρόνο ανάποδα.