2.8.09

Ακρίτες του έρωτα


Χρειάζεται μεγάλη γενναιοψυχία η μοναξιά
αλλιώς θα είναι πάντα αργά και όλα μάταια.
Προς την κατάφαση ξανοίγομαι,
τι δυνατότητα πληγής.
Αβρότατη και με τ΄ αγκάθια παραστράτησα
κι ανάρπαστη έγινα από τα πουλιά.
Άλλωστε δια της αγάπης παίρνει θέση το κορμί
όταν ο απόστολος κηρύσσει την ισότητα προς τα σκουλήκια.
Έρωτας εδάφους και αυτός,
όπως ο άλλος, στις εσχατιές των σεντονιών
και πού μετά να πορευτείς αν εκεί φτάσεις.
Θα πρέπει κάποτε να ευτύχησα,
όταν αφρούρητη και συνάμα κραταιή.
Και χωρίς βάτες αγγίζω τ΄ αστέρια.