Άτιτλο του έρωτος

Βίνσεντ βαν Γκογκ. Το κίτρινο σπίτι.  
(Το σπίτι του Βίνσεντ στην Αρλ). 1888.

Των ορέων μορφές 

γέννες της πέτρας 

το είδος μου. 

Στο σπίτι μας όλοι 

διαφωνούσαν με τα ρολόγια 

ασπρίσαμε το σπίτι. 

Ανέβαιναν όλο 

ανέβαιναν οι πεθαμένοι 

και έσπρωχναν προς τα πάνω

άνθιζε όλες τις εποχές ο κήπος μας 

εκεί, τα θάβαμε όλα. 

Σαν να παίζαμε με καθρεφτάκια 

επιθετικά μου επέστρεψες 

όλο το φως μου. 

Με τύφλωσες κακέ, 

σου φώναξα και δεν σε ξαναείδα πια. 

Aποχαιρετιστήκαμε 

πριν το ταξίδι σου 

σαν να 'χα και 'γω 

κάπου να πάω.