Δεν ήξερα

Τον προηγούμενο καιρό
διάβαζα ποιήματα δακρυσμένα,
στίχους χαραγμένους με πίκρα,
με πόνο, με οδύνη.
Κι έλεγα: «άστους για το αύριο
που η πίκρα, ο πόνος, η οδύνη
θα ξεχυθούν μανιασμένα από την αναμονή».
Τώρα, μου φαίνονται εξόχως αισιόδοξα.
Είναι που ήξερα το τέλος,
μα δεν γνώριζα την ένταση της οδύνης.
Είναι που δεν ήξερα εσένα.