Με το ζεστό φώς του ουράνιου τόξου
έβλεπα τη φιγούρα σου.
Απ΄ το ζωνάρι της θάλασσας
ξεπρόβαλες, εκεί γυρνούσες.
Φωτιά έδινες, φωτιά έπαιρνες,
ούτε ένα ρόλο παραπάνω.
Ανοιχτή υπόθεση
η μεταξύ μας πυρκαγιά.
Έσκυψα στο επίκεντρο της ζωής μου
ένας κρατήρας σφύριζε
σε ρυθμό μυστικό,
ό,τι κρύβει ο νους μας.
Ο βορράς υποσχόταν ανταμοιβή
για το δώρο του νότου.
Η ανατολή και η δύση
γραμματοκιβώτια των εραστών.
Πόσο λυπήθηκα που χάθηκε
το τόξο πριν στο χαρίσω.
Μόνο το χρώμα να ΄βλεπες
θα το ζητούσες για το μαξιλάρι σου.
Έβρεξε ο καιρός και τιμωρήθηκε
σκληρά απ΄ τ΄ όνειρο.
