18.4.10

Άτιτλο πλην συλλογικό

Να τινάζεις τα φτερά σου.
H πτήση της ζωής
συχνά διακόπτεται.
Μπ.




Έβλεπα τα μάτια σου
έσταζαν
πύρινη βροχή έρωτα
Κι εγώ υπάκουα

πότε πότε

Καιρικές συνθήκες
ανυπολόγιστες
Στο μυαλό μου
ανεπανόρθωτες
κι εσύ εκεί

Να στέκεσαι
πρώτη στη σειρά
περιμένοντας την άφιξη
ενός παλιού τρένου
που δεν σταματούσε
στη στάση σου

Καλοκαίρια
Μια άνοιξη
Μερικές χειμερινές ματιές
Φθινοπωρινά άδεια κρεβάτια

Οι εποχές πέρασαν
εσύ εδώ
εγώ εδώ
Κι ο χρόνος
μεταξύ μας παγωμένος
σ' εκείνη
τη πρώτη μεθυσμένη νύχτα
περιμένοντας τη δεύτερη

Υπάκουσε
δε μπορείς να κάνεις αλλιώς
δε μπορώ να πάω αλλού..