Κυνηγημένος
από έναν πόθο μας κοινό…
Κυνηγημένος από έναν πόθο μας κοινό
που αδιάκοπα μεγάλωνε
Μέσ΄ από πόλεις κι εξοχές
Και θανάσιμα βέβαιος ότι θα με φθάσεις
Η κατοικία μου κι ας σου ήταν άγνωστη
και τ΄ όνομά μου κι η όψις μου
Και τώρα νύχτα κι εσύ εδώ
κι ο πόθος μας χωρισμένος στα δυο
Κι οι πόλεις και οι εξοχές
αποκοιμισμένες στον βυθό του.
