31.1.11

Το μεθυσμένο καράβι



Είδα αρχιπέλαγα αστρικά! Κι είδα νησιά με πάθος
Ν' ανοίγουνε τα ουράνια τους στον κάθε ναυτικό.
-Μήπως κοιμάσαι εξόριστο, σ' αβυσσαλέο βάθος,
Σμήνος πουλιών ολόχρυσων, Σφρίγος μελλοντικό;-

Μα φτάνει! Έκλαψα πολύ! Οι Χαραυγές φαρμάκι,
Κάθε σελήνη απαίσια, κάθε ήλιος φοβερός:
Μ' έριξε ο άγριος έρωτας στης μέθης του τη νάρκη.
Να έσπαζε η καρίνα μου! Να μ' έπαιρνε ο βυθός!


Απόσπασμα
Μτφρ: Σ. Πασχάλης